Diagnostyka i rozpoznanie OMS
Każdego dziecko u którego występują objawy kliniczne, które mogą sugerować istnienie niedosłuchu, wymaga konsultacji specjalisty laryngologa lub audiologa.
Rozpoznanie wysiękowego zapalenia ucha środkowego (OMS) ustala się najczęściej na podstawie następujących badań:
- badanie otoskopowe ucha, w którym jest oceniany wygląd błony bębenkowej (w przebiegu OMS błona bębenkowa jest zazwyczaj pogrubiała,wciągnięta z żółtawym, bursztynowym lub niebieskim zabarwieniem. Za tak zmienioną błoną bębenkową często obserwowany płyn wysiękowy z pęcherzykami powietrza),
- badanie tympanometryczne (tzw.audiometria impedacyjna)- jest metodą nieinwazyjną, szybką i prostą do wykonania. Pozwala ocenić podatność błony bębenkowej na zmiany ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym. O wysięku w uchu środkowym świadczy płaska krzywa tympanometryczna (tzw. typ ,,B” lub C2),
- badanie audiometryczne (tzw. audiometria tonalna)- możliwa do wykonania u większości dzieci powyżej 5 r.ż. Pozwala określić jakościowo i ilościowo ubytek słuchu, co pozwala na rozpoznanie typu niedosłuchu (przewodzeniowego, odbiorczego i mieszanego). W przebiegu OMS rozpoznawane jest najczęściej przewodzeniowe upośledzenie słuchu z tzw. rezerwą ślimakową (słuchową) > 10 dB.
