Diagnostyka i metody badania nosa i zatok przynosowych

W celu dobrej oceny przyczyn zaburzeń drożności nosa potrzebny jest dokładny wywiad z pacjentem wraz z badaniem przedmiotowym (m.in. rinoskopia przednia- oglądanie nosa w wzierniku, endoskopia). W uzasadnionych przypadkach wymagane są obrazowe badania uzupełniające m.in. tomografia komputerowa (TK) i rezonans magnetyczny (MRI).

W naszej praktyce lekarskiej w schorzeniach nosa i zatok rutynowo wykonujemy badanie endoskopowe jam nosa. Badanie to polega na wprowadzeniu aparatów umożliwiających doprowadzenie światła oraz optyki do wnętrza narządu. Dzięki temu możliwe jest dotarcie do trudno dostępnych, w klasycznym badaniu laryngologicznym, miejsc. Endoskopia może być wykonana z rejestracją obrazu lub bez rejestracji (w postaci zdjęć lub filmu). Jest to cenny materiał diagnostyczny przed leczeniem zachowawczym i zabiegowym nosa i zatok,  jak również w ocenie postępów przeprowadzonej terapii.

Do badania nie jest wymagana narkoza. Nie stosuje się znieczulenia w ogóle, lub stosuje się znieczulenie miejscowe, które nie jest znaczącym obciążeniem dla pacjenta.