Diagnostyka i metody badania zaburzeń oddechowych podczas snu
Każdy pacjent z podejrzeniem zespołów zaburzeń oddechowych podczas snu wymaga kompleksowej konsultacji specjalisty otolaryngologa. Podczas konsultacji lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad medyczny, z oceną laryngologiczną narządów głowy i szyi, często poszerzoną o badanie endoskopowe, dzięki któremu precyzyjnie można określić obszar dróg oddechowych, który może być przyczyną chrapania i bezdechów w czasie snu.
Przed podjęciem decyzji o sposobie leczenia wskazane jest wykonanie badania snu-tzw. polisomnografii. Jest to badanie, w którym za pomocą odpowiedniego aparatu (polisomnografu) analizuje się całonocny zapis parametrów życiowych pacjenta, co pozwala na ocenę jakości jego snu i występujących podczas niego zaburzeń. Badanie można wykonać zarówno w domu jak i w szpitalu. Pozwala ono ocenić, czy chory wymaga dalszej diagnostyki i leczenia.
Obecnie w diagnostyce zaburzeń snu, coraz powszechniej stosuje się metodę DISE - tzw. endoskopii we śnie farmakologicznym, która umożliwia wykonującemu badanie lekarzowi obserwację, za pomocą specjalnego zestawu kamery i optyki, stanu drożności górnych dróg oddechowych podczas snu pacjenta. Jest to szczególnie istotne dla chirurga otolaryngologa w prawidłowym zaplanowaniu zabiegu operacyjnego i ocenie przewidywalnej skuteczności zastosowanego leczenia.
Diagnostykę bezdechu podczas snu ułatwiają także liczne skale samooceny i ankiety wypełniane przez pacjentów. Jedną z najczęściej stosowanych i uznanych jest skala senności dziennej Epworth.